ο πετρόλυχνος τσι ΓΡΙΑΣ
Η κακομοίρα η γρια σκαλίδενα που ο θεός να αναπάψη την ψυχην τζι έκια που κοίτεται ήτανε καλη γυναίκα ήσυχη λιγομίλητη και νυκοκαιρά ένα μικρό ελατωματάκι είχιενε μόνο που δεν ήτανε χουβαρτού , άρα ίντα ήτανε λοιπόν, ήτωνε τσιγκούνα, Μεγάλο κουσούρι κείνα τα χρόνια για τα μετόχια γιατί όλοι οι άλλοι ήτωνε χουβαρτάδες μέχρι τη λέξι σκορπαλευράδες εμπόριενε κιανής να σφάξη το κοπέλι ντου ,,,,,,για να το κάνη ραέτη και να ευχαριστήση μιά παρέα που ευρεθηκε στο σπίτιν του
Η κακομήτσα η σκαλίδενα είχε απόλα τα αγαθά του θεού στο σπίτι τζι, και ίντα δεν είχιενε....στα πυθαρια ήτανε ο καρπός σ,τσί μαγατζέδες τσι, ειχιενε γεμάτα τα πυθάρια, το λάδι τα κρασά τζι το κάθε τζι πράμμα αλλά απο το κατώφυλιο του σπιθιού τζι και μέσα δεν έμπαινε άθρωπος χωρίς ΄λογο όπως είναι σήμερο οι περισότερες νοικοκαιρές στων αθρώπω τα σπίθια ,άρα αυτη επήγαινε νε 50 χρόνια πιό μπροστά τότες απο τσι ποδέλοιπες..στην εποχήν τζι.....
Ας είναι δα,ακόμη και στο λύχνο που άναφτενε τα βράδυα επρόσεχε το φυτήλι να βγαίνη κοντό κοντό στο γλωσίδι του λύχνου για να νάχη πλιά μική φλόγα και να καίη πιο λίγο απο τσι άλλες χωριανές τσι, και όντενε μαζώνανε χοχλιούς τσι νύχτες στα λακια και στο παχύν,αμμο εθώριες όλοι οι άλλοι λυχνοι και εξεχωρίζανε σε κεριά π.χ των άλλωνών είτανε 100 WATT και αυτηνής είτανε σαν το καντυλάκι τσι κρεβατοκάμερας που αφηνουνε στα σημερινά σπίθια οι γιαθρώποι κοντα στα 5 WATT
.Και εξεχώριζε νε απο αλάργο μέσα στο σκοτίδι ο λύχνος τσι απο των αλλωνών, με αποτέλεσμα απο την καηριά τζι να μη ξοδεγεται στο λάδι εμαζώνανε ο κάθα εις ένα κοντόγεμο καλάθι χοχλιούς και αυτη η κακομήτσα ούτε δεν το μέσαζε γιατι τσι πιό πολλούς χοχλιούς στη περασάτζι δεν τσι θώριενε και πολλές φορές τσι πάθιενε κιόλας και τσι σκότωνε..
την άλλη μέρα την ταχυνή τσι γρύκας τσι χωριανους να ρωτά ο γείς τον άλλο εβρήκιετε μωρέ πράμμα ? δηλαδή πόσους χοχλιούς εβρήκανε την νύχτα εκιά που επίανε γιατί αλλού επήγαινε η μιά πατούλια και εγύρεγιε και αλλού η άλλη...
-εμείς έκια που επίαμενε 'ητανε οσάν την άμμο οι παντέρμοι,
τσί/χανε αμάζωχτους και ήτανε όλοι χοντροι και καλλοί
- ντα που επίετε
- εμείς επίαμε απο το λαγαρίδι και εγύραμε οθέν του κεφαλογιάννη το σόχωρο και εκατεβήκαμε τσι μάντρες επεράσαμε του ριγοβασίλη ταλώνι και εφτάξαμε στο μπελεγρίνο ε.ε..ίσα με κιά δεν εβρήκαμε πολλούς, έτσα πού κ,ένα πέρα πόδε γιατί τσίχανε ξαναμαζωμένα, μα απείς επήραμε πέρα και εμπήκαμε στην αποπερωθιό μπάντα οθεν το μεσσονήσι στη ποταμίδα και εμπήκαμε στο κατσουνηδω τα αμπέλια δεν είχαμε ιντα να τσι κάμωμε.έκια στη απο πέρα μπάντα ήτανε σκιάς δέκα νομάτοι στου ιζάμη τη στροφη και εγυρέγανε και ήτανε ντελικανιδάκια και θα ήτανε πλαδιανιωτάκια και τάξε πως ήτανε του αγροφυλάκου τα κοπέλια
- εσεις εβρήκιετε χοντρούς καλούς χοχλιούς μα εμείς μόνο πώς επορίσαμε εμάς ήτανε οι πλιά πολύ λιανοι και που κένας χοντρός και δεν κάνουνε πράμμα παρα μόνο να τσι βάλη κιανείς με το ρύζι, και έσερναμε και το μικιό και εμέζωνε και αυτός δεν εγάτεχιε να μαζώνη καιο έβανε και τσι ζουζούρους...........
-ντα που επίετε εσείς και δεν εβρήκιετε πράμμα ?
-εμείς επίαμε όθεν την γραμπέλα και εγήραμε πέρα στο μαρκουλί και εφτάξαμε μέρχι στα βορινά απο πέρα στου καλέργη τσι λαγκούς και εκατεβήκαμε στο παχύναμμο.
-έκια μόνο πως επίετε γιατι τσι μαζώνουνε οι γαραζανοι κάθε χρόνο και δεν έχη να διαλέτε και να πηγαίνετε σε τόπο αμάλαγο.
-μα δεν μου λές μωρε ίντα εγηρέγανε εκεινηνα οι δυο ξένοι που επεράσανε λέη οπροθές από παέ
- ντα ίντα δεν σούπανε εσένα κιανείς πράμμα ?
- όη ογιάντας ?
- εξανοίξανε λέη ίντα χρειάζεται για να μας σε βάλουνε λέη ρεύμα..
-
Και όταν ήλθανε λέη και εβάλανε το ρεύμα στα σπίθια..στο χωριο, εβάλανε και στο σπίτι τσι σκαλίδενας, και οντενε πήγαινε ο υπάλληλος και έπερνε την μέτρηση του ρολογιού επαρατήρηξε πως το ρολόι τζι δεν είχιενε καημένα καθόλου ρεύμα μα όταν λένε καθόλου ενοούμε ντίπη..ψιχάλη. και ο υπάλληλος εσκέφτηκιε ογιάντας δεν γράφη? μπάς και είναι χαλασμένο το ρολόι να πη στη υπηρεσία να το αλλάξουνε.. για να τη βρώ να τη ρωτήξω...... και τσι λέη
-Έέε...ε θειά ογιάντας δεν γράφη το ρολόι σου
δεν ανάφτης το βράδυ την λάμπα ?
-Και του λέη και αυτη...άφτωτη παιδί μου οντε θα χάσω καιθα γυραίω το σπίρτα για να ανάψω το λύχνο...........
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου